سبزکوش نگین

ارائه دهنده ماشین آلات کشاورزی، باغبانی و فضای سبز

سبزکوش نگین

ارائه دهنده ماشین آلات کشاورزی، باغبانی و فضای سبز

شرکت سبزکوش نگین فعالیت خود را از سال 1373 آغاز نمود و با اخذ نمایندگی محصولات GOLF از کمپانی Gutbrod آلمان، توانست گام های موفقی را در عرصه ماشین آلات کشاورزی، باغبانی و فضای سبز بردارد. اخد نمایندگی انحصاری کمپانی های معتبر جهان چون BCS و GGP و EUROSYSTEM ایتالیا، و همچنین AS و MTD آلمان،WEIMA و عرضه محصولات آنها همراه با ارائه خدمات پس از فروش، با بهره گیری از بیش از 6000 نوع قطعه یدکی، نشانگر موفقیت روز افزون این شرکت در سال های گذشته می باشد. همچنین تولید سمپاش های میکرونر، بذرپاش های دستی و موتوری و ثبت اختراع این محصولات، بیانگر جنبه دیگری از توانایی های فنی و مهندسی متخصصان شرکت سبزکوش نگین می باشد.

طبقه بندی موضوعی

۴ مطلب با کلمه‌ی کلیدی «تیلر» ثبت شده است

  • ۰
  • ۰

تفاوت تیلر و کولتیواتور چیست؟

مفهوم تیلر-کولتیواتور:

افراد اغلب از تیلر و کولتیواتور به جای هم استفاده می­کنند، اما این دو بسیار با هم متفاوت هستند. تیلر و کولتیواتور برای دو هدف متفاوت استفاده می­شوند. یکی از آنها خاک سفت زیرین را هم میزند و به رو می­­آورد و دیگری خاک نرم سطحی را به هم میزند. برای انجام کار از ابزار مناسب استفاده کنید تا کار شما بازده بالایی داشته باشد.

تیلر:

تیلر برای تبدیل لایه سخت خاک به بستر نرم برای کاشت گیاه استفاده می­شود. در واقع لایه سخت خاک در عمق زیاد را شخم می­زند و می شکند. این حالت به منظور خاکورزی اولیه استفاده می­شود.

 

هدف استفاده از تیلر:

  • شخم عمیق
  • شل کردن خاک سنگین
  • شکستن لایه های سخت زیرین

کولتیواتور:

کولتیواتور برای مخلوط کردن خاک نرم و مخلوط کردن کمپوست و کود با خاک طراحی شده است. توان مصرفی کولتیواتور از تیلر کمتر است، و برای شکستن خاک و نرم کردن لایه سخت خاک  طراحی نشده است. در واقع این حالت برای خاکورزی ثانویه استفاده می­شود، که معمولا با لایه های نرم خاک سروکار دارد.

 

هدف استفاده از کولتیواتور:

  • سله شکنی و هم زدن خاک
  • مخلوط کردن کود و کمپوست
  • کنترل علف­های هرز

 

تیلر-کولتیواتور های شرکت سبزکوش نگین:

این دستگاه ها بسته به عمق شخم و قابلیت تنظیم آن به وسیله میله کششی انتهای دستگاه، هم قابلیت خاکورزی اولیه و هم ثانویه را دارند، یعنی اگر در عمق کم کار کنند، قابلیت کولتیواتوری و اگر در عمق زیاد کار کنند قابلیت تیلری دارند. به همین دلیل به نام تیلر-کولتیواتور شناخته می شوند.

 

 

 

 

 


  • سبزکوش نگین
  • ۰
  • ۰


خرابی باتری‌های تیلر، دلایل و راهکارها

تصور عمومی بر این است که باتری تیلرها فقط در زمستان و فصل خواب دستگاه خراب می‌شود، اما تمام ماجرا این نیست. عملکرد باتری در شرایط سخت هوای سرد به شدت افت می‌کند اما هوای گرم باتری را تا نابودی پیش می‌برد. با این اوصاف بهتر آن است که قبل از ورود به فصل گرما شرایط سلامتی باتری تیلرتان را بررسی نمایید. نگهداری باتری در گرمای تابستان به همان اندازه سرمای زمستان اهمیت دارد.

علت اصلی نابودی باتری‌ها هوای خیلی سرد یا خیلی گرم است.

طراحی باتری‌های اسید سربی به گونه‌ای است که بتوانند در محدوده دمایی گسترده‌ای کار کنند، اما در محیط‌هایی خیلی سرد و خیلی گرم عملکرد آنها دچار افت شدید می‌شود. 20 درصد از ظرفیت باتری در دمای انجماد و حدود 50 درصد از ظرفیت در دمای 30- درجه سلسیوس نسبت به حال نرمال کاهش می‌یابد.

در مقابل جالب است بدانید  ظرفیت باتری در دماهای بالا افزایش می‌یابد. برای مثال، ظرفیت یک باتری اسید سربی در دمای 50 درجه سلسیوس نسبت به دمای 25 درجه سلسیوس حدود 12 درصد افزایش می‌یابد. اما این افزایش ظرفیت عمر باتری را کاهش می‌دهد.

خرابی باتری تیلر در فصل زمستان: 

دلایل اصلی خرابی باتری در فصل سرما به شرح زیر است:

  1. کاهش ظرفیت باتری در اثر سرما و افت دما
  2.  خواب طولانی مدت باتری تیلر در زمستان

اگر مدت زمان زیادی از عمر باتری گذشته باشد در زمستان مشکلات این باتری بیشتر خواهد بود. از طرف دیگر دماهای صفر یا زیر صفر هم ظرفیت یک باتری نو را به حدی پایین می‌آورد که قادر به تولید شدت جریان لازم برای استارت زدن موتور نباشد.

برای پیشگیری از مشکلات ناشی از خواب باتری و دستگاه در خارج از فصل کاری که عموما زمستان است، لازم است باتری را از روی دستگاه باز کنید و سعی کنید دستگاه خود را در محلی گرم نگهداری کنید. به یاد داشته باشید در هنگام باز کردن باتری از روی دستگاه ابتدا کابل منفی و بعد کابل مثبت را جدا کنید.

قدرت استارت هر باتری در حالت سرد به صورت یک عدد بیان می‌شود. این عدد به معنی شدت جریانی است که باتری قادر است در هوای سرد تولید کند. هر چه این عدد بالاتر باشد باتری می‌تواند به نسبت یک باتری که عدد کوچک تری دارد، جریان بیشتری تولید کند. این نتیجه حاصل می‌شود که باتری مذکور در هوای سرد که هر باتری ظرفیت اصلی خود را از دست می‌دهد، عملکرد بهتری خواهد داشت. اهمیت این عدد در آن است که در برخی موارد استارت زدن در هوای خیلی سرد نسبت به دمای نرمال به شدت جریان بیشتری نیاز دارد و مشکل اینجاست که در هوای سرد غلظت روغن موتور هم بیشتر شده مخصوصا اگر از موتور با درجه گرانروی ثابت استفاده کرده باشید. در شرایطی که غلظت روغن موتور بالا رفته، چرخاندن موتور سخت‌تر خواهد شد و در نتیجه موتور استارت شدت جریان بیشتری نیاز دارد. اگر باتری نتواند این شدت جریان بیشتر را تولید کند موتور روشن نخواهد شد.

دلایل اصلی خرابی باتری در فصل گرما به شرح زیر است: 

دماهای خیلی بالا منجر به کاهش عمر باتری می‌شود. اگر باتری دائما در دمای مطلوب 25 درجه سلسیوس کار کند نسبت به باتری که پیوسته در دمای 33 درجه سلسیوس قرار دارد عمر آن حدود 50 درصد بیشتر است. در حقیقت با هر 8 درجه سلسیوس افزایش دما نسبت به دمای کاری استاندارد یعنی 25 درجه سلسیوس، عمر باتری نصب می‌شود. آشکار شده است که دو عامل اصلی خرابی باتری‌ها گرما ئ شارژ بیش از حد هستند.

در باتری‌های تر زمانی که مایع الکترولیت باتری در معرض حرارت قرار می‌گیرد ممکن است تبخیر شود و اگر کسری مایع باتری جبران نشود احتمال خرابی کامل باتری وجود دارد. باتری‌های خشک در معرض چنین مشکلاتی قرار نمی‌گیرند. از سوی دیگر، شارژ بیش از حد یک باتری نیز عامل کاهش عمر باتری است زیرا در این شرایط اجزای داخلی باتری آسیب دیده و یا ممکن است باتری بترکد.

نگهداری از باتری در سرما و گرمای شدید: 

مهم‌ترین اقدامی که باید برای نگهداری از باتری در دمای سرد انجام دهید تمام شارژ نگهداشتن باتری است. باتری ضعیف در دمای صفر درجه به تدریج در اثر سرما خراب می‌شود در حالی که باتری با شارژ کامل تا دمای 60- درجه سلسیوس هم آسیب نمی‌بیند. اگر باتری اسیدی دارید، توصیه می‌کنیم قبل از قرار گرفتن باتری در سرما سطح مایع الکترولیت باتری را چک کنید و اتصالات باتری را از نظر داشتن علائم خردگی بررسی کنید.

با کمی دقت و توجه می‌توانید عمر باتری را در فصل گرم نیز افزایش دهید. یکی از مهم‌ترین عوامل خرابی باتری حرارت است به طوری که سبب تبخیر مایع الکترولیت می‌شود. پس توصیه می‌کنیم در محیط کاری خیلی گرم به طور مرتب سطح مایع الکترولیت را بررسی کنید. اگر سطح مایع الکترولیت کم شده بود قبل از این که مشکلی پیش آید آن را پر کنید.

  • سبزکوش نگین
  • ۰
  • ۰


انواع روغن جعبه دنده و تفاوت های آن

روغن جعبه دنده (واسکازین)

روغن جعبه دنده، سیال روانکاری است که به منظور کاهش اصطکاک، خنک کاری گرمای تولید شده در هنگام کار، پوشاندن سطوح دندانه ها به منظور کاهش ساییدگی و جلوگیری از زنگ زدن در جعبه دنده استفاده می­شود.

خواص زیر در عملکرد واسکازین جعبه دنده بسیار مهم است:

  • ویسکوزیته مناسب
  • توانایی مقاومت در برابر فشار زیاد
  • مقاومت در مقابل دما و اکسیداسیون
  • قابلیت سازگاری با  کاسه نمد ها و سیل ها

انواع واسکازین


واسکازین حاوی ضد زنگ

این واسکازین بر پایه مواد معدنی تشکیل شده است. و حاوی مواد ضد زنگ است. ویسکوزیته روغن R&O مطابق با سیستم درجه بندی ایزو بین 32 تا 320 است.

واسکازین ترکیبی

این واسکازین بر پایه مواد معدنی تشکیل شده است. این واسکازین حاوی مواد ضد زنگ، 10 درصد چربی بیشتر برای روانکاری بهتر است. واسکازین ترکیبی اساسا برای دنده حلزونی استفاده می شود. ویسکوزیته آن براساس سیستم درجه بندی ایزو بین 460 تا 1000 است.

واسکازین فشار پذیر (EP)

این واسکازین ممکن است بر اساس مواد معدنی یا غیر معدنی باشد. این واسکازین شامل مواد افزودنی برای کار در فشار بالا، ضد زنگ، ضد کف و حباب شدن است. ویسکوزیته آن براساس سیستم درجه بندی ایزو بین 68 تا 1500 است.

حاوی مواد غیر معدنی

این واسکازین ممکن است بر پایه مواد پلی آلفائفین (PAO)، روغن استر یا پلی گلیکول باشد. این واسکازین ممکن است حاوی مواد فشار بالا، ضد زنگ و اکسیداسیون، ضد کف و حباب باشد. ویسکوزیته آن براساس سیستم درجه بندی ایزو بین 32 تا 6800 است.

این روغن برای کار در شرایط سخت زیر توصیه می­شود: دمای خیلی پایین یا خیلی بالا، فشار بالا

 

ویسکوزیته واسکازین

ویسکوزیته پایین برای موارد زیر مناسب است:

سرعت بالا، بارگذاری کم با دندانه های مناسب. ویسکوزیته پایین لایه نازکی از روغن را تشکیل داده، اصطکاک را کم می کند(بازده مکانیکی افزایش می­یابد)، و شرایط خنک کاری را بهبود می بخشد.

ویسکوزیته بالا برای موار زیر مناسب است:

سرعت کم، در بارگذاری با نیروی بالا در سطوح سخت دندانه­ها. روغن با ویسکوزیته بالا لایه ضخیمی از روغن را تشکیل می دهد.

ویسکوزیته واسکازین وابسته به دماست، به همین دلیل انتخاب روغن برای یک گیربکس خاص باید برای محدوده دمایی کار گیربکس مناسب باشد.

حد دمای پایین واسکازین 5 درجه سانتیگراد است که از نقطه ریزش بیشتر است (کمترین دمایی که روغن در حالت سیال قرار دارد).

روغن های معدنی دارای نقطه ریزش پایینی هستند (حدود 7- درجه سانتی­گراد). نقطه ریزش روغن های غیر معدنی ممکن است به 46- درجه سانتی­گراد هم برسد.

ممکن است دما در دنده های معمولی حدود 54 درجه سانتی­گراد و در دنده­های حلزونی تا 93 درجه سانتی گراد هم برسد.

 

درجه بندی SAE واسکازین بر حسب ویسکوزیته

طبق این درجه بندی تمامی روغن­ها در دو کلاس قرار می­گیرند: یک درجه ای و چند درجه ای

واسکازین یک درجه­ای

این واسکازین­ها با یک عدد مشخص می­شوند (70،90،140،250 و...). این عدد یک سطح از ویسکوزیته را در دمای مشخص نشان می­دهد. عدد های بالاتر، یعنی روغن ویسکوزیته بالاتری دارد. ویسکوزیته روغن فقط با یک عدد و بدون حروف در دمای 100 درجه سانتی­گراد مشخص می­شود (SAE80, SAE90,SAE140).  این واسکازین برای کار در دمای بالا مناسب است.

ویسکوزیته واسکازین که با یک عدد و یک حرف (W) نشان داده شده است، ویسکوزیته در دمای 18- درجه سانتی­گراد را مشخص می­کند. حرف W به معنی زمستان است و این درجه­ها برای کار در دمای پایین مناسب هستند.

واسکازین چند درجه ای

ویسکوزیته واسکازین­ها ممکن است با افزودنی­های پلیمری تثبیت شود (برای بهبود ویسکوزیته). ویسکوزیته برخی واسکازین­ها در هر دو دمای بالا و پایین مشخص است. این واسکازین ها چند درجه ای نامیده می­شوند و با دو عدد و حرف W نشان داده می­شوند (SAE 75W-90, SAE80W-90, SAE85W-140). اولین شماره ویسکوزیته روغن در دمای سرد و دومین شماره ویسکوزیته روغن در دمای بالا است.

واسکازین های چند درجه­ای در محدوده دمایی گسترده­ای قابل استفاده است.

شرکت سبزکوش نگین

بهترین واسکازین برای جعبه دنده دستگاه­های سبزکوش نگین (گیربکس تراکتورهای Cromo K40Invictus K400، گیربکس تیلرها و...) در شرایط آب و هوایی ایران، واسکازین SAE80W-90 می­باشد.


  • سبزکوش نگین
  • ۰
  • ۰

نگهداری موتور و گیربکس های تیلرهای بنزینی و دیزلی

1. قبل از روشن کردن دستگاه سطح روغن موتور و واسکازین گیربکس را چک کنید.

2. هواکش دستگاه از نوع روغنی بوده و در کاسه هواکش به میزان 100cc روغن  10w40 بریزید.

3. پس از هر 10 ساعت کار، روغن داخل  هواکش را تعویض و توری هواکش را تمیز نمایید.

4. روغن موتور را برای با راول پس از 5 ساعت کار و برای بار دوم پس از 20 ساعت کار تعویض کنید و بعد از آن، پس از هر 50 ساعت کار، روغن موتور تعویض گردد.

5. برای موتور از روغن 10w40 با API بالا (CE) و به میزان 1.65 لیتر استفاده نمایید.

6. در مورد موتورهای بنزینی از روغن با استاندارد (SE) بالا استفاده نمایید.

7. واسکازین دستگاه را برای بار اول پس از 5 ساعت کار تعویض نمایید و سپس گیربکس را با گازوئیل شستشو داده و تخلیه نمایید و بعد از آن گیربکس را با واسکازین تکمیل نموده و پس از هر 1000 ساعت تعویض نمایید. 

8. برای گیربکس از واسکازین 80W90 و به میزان 2.5 لیتر استفاده نمایید.

 


  • سبزکوش نگین