راه اندازی، نگهداری و ایمنی در اره های موتوری
|
راه اندازی، نگهداری و ایمنی در اره های موتوری
|
60 درصد رشد هوایی چمن تنها در 6 هفته از فصل بهار صورت میگیرد. اجرای صحیح عملیاتهای پرورش چمن در این دوره اهمیت به سزایی دارد.
ارتفاع برش یکی از مهمترین عوامل موثر در عملیات چمنزنی است. زمانی که به طور مرتب چمنها در یک ارتفاع یکسان کوتاه شده و سطح چمن به طور یک دست نگه داشته میشود، منظرهی چمن کاری شده زیباتر به نظر میرسد. متاسفانه به نظر عموم چمن کوتاه منظره بهتری در مقایسه با چمن بلند دارد. اما در واقعیت، فارغ از بلندی یا کوتاهی ارتفاع چمن، سطح چمن کاری شده یکدست زیبا تر از سطح غیر یکدست است. هرگز بیش از یک سوم ارتفاع چمن را کوتاه نکنید. برای مثال اگر قد چمن 10 سانتیمتر است میتوانید 5/2 سانتیمتر آن را کوتاه کنید. کوتاه کردن چمن تا ارتفاعی مناسب برای حفظ سلامت و زیبایی چمن اهمیت به سزایی دارد. اگر چمن بیش از حد کوتاه شود سیستم ریشهای آن کم عمق خواهد شد، تراکم چمن کم شده و اغلب استفاده از آفت کشها ضرورت مییابد.
کوتاه کردن چمن به صورت دورهای در زمانهای نزدیک به هم و در جهت ثابت، به عبارت دیگر در یک الگوی ثابت، میتواند سبب خوابیدگی چمن در همان جهت شود. با تغییر جهت یا همان تغییر الگوی کوتاه کردن چمن در هر هفته، رشد عمودی چمن تقویت میشود و احتمال افتادگی و خوابیدگی چمن در یک جهت را کاهش میدهد. به علاوه تغییر الگوی کوتاه کردن چمن، مسیر عبور چرخهای چمنزن را نیز تغییر میدهد که میتواند خرابیهای بیش از حد و شیارهای ناشی از تردد چرخ روی چمن را کاهش دهد.
زمانی که چمن بیش از اندازه کوتاه شود، منجر به پدیده تنک شدن و تاس شدن خواهد شد. تاسی چمن میتواند در اثر کانالهای زمینی نامنظم، ایجاد کاه پوش بیش از حد، کوتاه کردن نامنظم چمن و یا تنظیم ناصحیح چمنزن باشد. چمن تاس شده معمولا به رنگ قهوهای تغییر رنگ میدهد و خشک میشود، چرا که تمام تاج چمن از بین رفته و حتی خاک قابل مشاهده خواهد بود. چمن تاس شده ظاهر بد شکلی در فضای سبز به وجود میآورد.
تکههای چمن بریده شده به عنوان مالچ روی چمن ریخته میشوند. چمنهای بریده شده سریعا تجزیه شده و منبع قابل توجهی از مواد مغذی بازیافتی و مواد آلی و ارگانیک برای چمن خواهند بود. در این شرایط مواد غذایی مورد نیاز چمن به تدریج در اختیار آن قرار میگیرد و رشد مدام چمن را بهبود میبخشد. از سوی دیگر، مقدار مصرف کودهای نیتروژن را کاهش میدهد البته خردههای چمن نمیتواند نیاز کودی چمنها را به طور کامل تامین کند.
ایدهی استفاده از چمن بریده شده به عنوان کود سبز برای تقویت چمن ممکن است سبب ایجاد کاه پوش در فضای چمن کاری شده شود که مورد پسند نیست. کاه پوش در واقع همان بقایای ساقه و ریشههای خشک شده، مرده و قهوهای رنگی چمن است. کاه پوش زیاد مانع از نفوذ آب و هوا در مجاور ریشههای چمن میشود. جمعیتی سلامت از میکروارگانیسمها و کرمهای خاکی در خاک میتوانند از کاه پوش چمن تغذیه کنند. خردههای چمن بریده شده به سرعت تجزیه میشوند و مشوق کرمهای خاکی و میکروارگانیسمهای مفید هستند که چمن و خاک را در سلامت کامل حفظ کنند. تنک کردن و هوادهی چمن به وسیلهی دستگاههای تنک کن چمن و دستگاه هواده چمن بهترین روشهای مبارزه با کاه پوش چمن هستند.
گاهی اوقات اولین و آخرین عملیات چمنزنی در فصل رشد، متفاوت از دیگر دفعات چمنزنی در سال است. در بهار، کمی بیشتر از حد معمول چمن را کوتاه کنید تا چمن و علفهای مرده را نیز بردارید. این اقدام علاوه بر پیشگیری از ایجاد کاهپوش برای هوادهی و سلامت چمن هم بسیار مفید است. مراقب باشید که چمن را تنک و تاس نکنید. زمانی که چمن فعالیت رشدی خود را شروع میکند، مراحل بعدی چمنزنی را در ارتفاع معمول و مناسب انجام دهید. آخرین عملیات چمنزنی بهتر است در همان ارتفاع معمول و همیشگی اجرا شود، به طوری که نه خیلی کوتاه باشد و نه خیلی بلند، چرا که با این ارتفاع وارد دوره خواب زمستانی خواهد شد.
قانون کوتاه کردن چمن به میزان یک سوم قد چمن را هرگز فراموش نکنید. اگر قد چمن 15 سانتیمتر است و باید به ارتفاع 5 سانتیمتری برسد، در اولین اجرای عملیات چمنزنی فقط باید یک سوم ارتفاع چمن یعنی 5 سانتیمتر از چمن را کوتاه کنید. چند روز بعد، بار دیگر برای کوتاه کردن چمن اقدام کنید و این بار هم قانون یک سوم ارتفاع چمن را اجرا نمایید. این الگوی کوتاه کردن باید تا زمانی که به ارتفاع مورد نظر برای چمن برسید به همین ترتیب ادامه یابد.
تیغه چمنزن همیشه تیز باشد و در زمانی که چمن خشک است برای عملیات چمنزنی اقدام کنید. قبل از هر بار استفاده از دستگاه چمنزن، از تیز بودن تیغه و تنظیم بودن دستگاه اطمینان پیدا کنید. به طور تقریبی هر 6 تا 8 هفته یکبار تیغههای چمنزن را تیز نمایید. یک تیغه کند به جای برش چمن و علف سبب پارگی و له شدن گیاهان میشود که نتیجه آن به وجود آمدن منظرهای زشت و خشک شده از چمنها است.
نکات مهم در رابطه با نگهداری دروگرهای دوچرخ
1. قبل از روشن کردن دستگاه سطح روغن موتور و واسکازین گیربکس را چک کنید.
2. هواکش دستگاه از نوع روغنی بوده و در کاسه هواکش به میزان 100cc روغن 10w40 بریزید.
3. پس از هر 10 ساعت کار، روغن داخل هواکش را تعویض و توری هواکش را تمیز نمایید.
4. روغن موتور را برای با راول پس از 5 ساعت کار و برای بار دوم پس از 20 ساعت کار تعویض کنید و بعد از آن، پس از هر 50 ساعت کار، روغن موتور تعویض گردد.
5. برای موتور از روغن 10w40 با API بالا (CE) و به میزان 1.65 لیتر استفاده نمایید.
6. در مورد موتورهای بنزینی از روغن با استاندارد (SE) بالا استفاده نمایید.
7. واسکازین دستگاه را برای بار اول پس از 5 ساعت کار تعویض نمایید و سپس گیربکس را با گازوئیل شستشو داده و تخلیه نمایید و بعد از آن گیربکس را با واسکازین تکمیل نموده و پس از هر 1000 ساعت تعویض نمایید.
8. برای گیربکس از واسکازین 80W90 و به میزان 2.5 لیتر استفاده نمایید.
1- از وضعیت آب و هوا اطلاع کسب کنید. هرگز عملیات شمشادزنی را در هوای بارانی انجام ندهید. این موضوع به خصوص در زمان استفاده کردن از دستگاههای برقی اهمیت به سزایی دارد. آب و برق نباید در تماس با هم قرار بگیرند. اگر شرایط آب و هوایی مناسب کار است، تجهیزات کاریتان را از نظر سلامت فنی بررسی کنید. اگر از شمشاد زن برقی استفاده میکنید بررسی کنید که طول سیم مناسب باشد. اگر طول سیم کوتاه است از سیم رابط سیار استفاده کنید. توجه کنید که فقط میتوانید از یک سیم رابط سیار استفاده کنید.
2- ایمنی محیطی که قرار است در آن کار کنید را بررسی نمایید. آیا کودکان یا حیوانات اهلی در محیط کارتان حضور دارند؟ اگر چنین است حتما محدوده خطر را برایشان مشخص کنید تا وارد محیط کاری نشوند.
3- همیشه لباس و کفش ایمنی مناسب بپوشید. لباس ایمنی باید در سایز مناسب شما باشد و راحتی لازم برای انجام کارها را داشته باشد. کفش ایمنی باید راحت باشد و از سر خوردن شما در شرایط لغزنده جلوگیری کنید. توصیه میکنیم از دستکش کار استفاده کنید.
4- تمام آشغالها و مواد زائدی که مانع از اجرای راحت و صحیح شمشادزنی خواهد شد را جمع آوری کنید. این اقدام منجر به تسریع کارتان میشود. از گیر کردن مواد بین تیغههای شمشادزن پیشگیری میکند.
در کنار شمشادها در محل مناسبی قرار بگیرید که بتوانید مستحکم بایستید. اگر از شمشادزن برقی استفاده میکنید مراقب سیم و کابل برق باشید که در محلی بی خطر برای مثال به دور از لبههای برنده و تیز، شعله آتش یا آب قرار گرفته باشد و مزاحم کارتان نباشد و خطری برایتان ایجاد نکند.
دستگاه را روشن کنید و برش شمشادها را شروع کنید. حرکت تیغه باید به صورت گردشی یا تاب خوردن باشد تا قطعات برش خورده و جدا شده به اطراف ریخته و بتوانید محل برش بعدی را مشاهده کنید.
با سرعت مناسب خودتان و طوری که راحت باشید کار کنید و هرگز عجله نکنید. حوادث اغلب در زمانی که عجله میکنید اتفاق میافتند. اگر ارتفاع شمشادها خیلی بلند است، قبل از شروع کار سکوی مناسبی برای خودتان قرار دهید و روی آن ایستاده و کارتان را به دقت انجام دهید.
شکل مناسبی برای شمشادها و درختچهها انتخاب کنید. سلامتترین شمشادها و درختچهها شکلی نزدیک به حرف انگلیسی A دارند که اجازه میدهد نور خورشید به قدر کافی به گیاه برسد. رسیدن نور کافی به گیاه منجر به رشد خوب و سالم ریشهها و ساقههای اصلی میشود. اگر گیاهچه و شمشادها از قبل طوری شکل گرفتهاند که قسمتهای پایینی باریکتر از قسمتهای بالایی است.
در ماههای تابستان پس از اینکه تمام برگهای گیاه رشد کرده بودند به هرس تغییر فرم گیاه اقدام کنید. هرس تغییر فرم درختچههای همیشه سبز را در اواخر تابستان انجام دهید و در بهار هرس گیاهانی که سریع رشد می کنند، را انجام دهید. همیشه کار هرس را اول صبح یا عصر انجام دهید تا نور خورشید در طول روز سر شاخههای جوان گیاه را نسوزاند.
دستگاه شمشاد زن را به درستی هدایت کنید. در شروع کار هرس، با حداقل سرعت کار کنید تا با حرکات، لرزش و دیگر ویژگیهای دستگاه آشنا شوید. با هر دو دستتان دستگاه شمشادزن را بگیرید. برای پرچینهای مربعی تیغه به صورت مسطح روی شمشادها قرار بگیرد و حرکت تیغه به چپ و راست باشد. آنقدر برش بزنید تا پرچین به ارتفاع مورد نظرتان برسد. برای بریدن ساقههای رشد کرده در دو طرف پرچین حرکت تیغهها باید از پایین به بالا باشد. مراقب باشید قسمتهای پایین را بیش از اندازه نبرید. برای ایجاد سطح گرد روی درختچه یا شمشاد، از مرتفعترین قسمت گیاه برشهای زاویه دار بزنید به طوری که بتوانید شکل منحنی را ایجاد کنید. این برشها را دورادور گیاه تکرار کنید تا به شکل توپی برسید.
در زمان هرس گیاه، به رشد بیش از اندازه ساقهها و شاخههای داخلی هم توجه کنید. پس از شکل دادن و تمیز کردن ظاهر گیاه، با استفاده از قیچی دستی دسته کوتاه از حجم بیش از حد ساقهها و شاخههای داخلی کم کنید. شاخههای مرده و تنه جوشها را از ته بدون جا گذاشتن ناخن ببرید تا به گیاه زخم نزده باشید و آن را مستعد بیماری نکنید. حذف شاخههای اضافی نه تنها منجر به تنفس بهتر گیاه میشود بلکه نور خورشید بهتر به داخل تاج وارد خواهد شد.
پس از اتمام کار هرس، بقایای هرس شده را از روی سطوح و زمین جمع کنید، و این توده از بقایا را برای تبدیل کردن به کمپوست سلولزی، خرد کردن و چیپس کردن یا تولید کاغذ آماده نمایید.
پس از بریدن شمشادها و اتمام کار هرس، تمیز کردن دستگاه شمشادزن اهمیت زیادی دارد. در زمان برش، همیشه خردههای ساقهها و قسمتهای برگی شمشادها در بین تیغهها و دندانهها گیر میکند. تمیز نکردن دستگاه و باقی گذاردن بقایای برش زدن شمشادها در بین تیغهها، کارایی و قدرت برش تیغهها را کاهش میدهد و اجرای عملیات را دشوار میکند.
برای تمیز کردن تیغهها، دستگاه را خاموش کنید و آن را روی سطح مناسبی قرار دهید. به آرامی تمامی بقایای گیر کرده را بیرون بکشید و تیغهها را مطابق با دستورالعمل کارخانه سازنده تمیز کنید. اگر از شمشازنموتوری استفاده میکنید، باید تیغهها را با روغن مناسب روغنکاری نمایید. همیشه مطابق با توصیههای سازنده، کارهای سرویس و نگهداری دستگاه را انجام دهید تا دستگاه آسیب نبیند یا از گارانتی خارج نشود.
تیغههای ساطوری در ارههای زنجیری اهمیت ویژهای دارند. اول، این تیغه هادی زنجیر است و زنجیر با سرعت بالایی به دور آن میگردد. دوم، تیغه اغلب وارد شیار برش میشود که ممکن است خم شود، تاب بردارد و غیره. بنابراین لازم است که کاربران اره زنجیری نحوه مراقب و بازرسی خرابیهای تیغه ساطوری را بدانند.
بدنه تیغهها اغلب از دو قسمت خراب میشوند: قسمت نوک ریلهای[1] تیغه و سطح داخلی شیار[2] تیغه (فضای بین ریلها). از آنجا که مشاهده نوک ریلهای تیغه آسانتر از سطح داخلی شیار است، بازرسی خرابی تیغه را از قسمت نوک ریلهای تیغه شروع نمایید. به سطح پشتی نوک تیغه توجه ویژهای داشته باشید، چرا که بیشترین خرابی ریلهای تیغه در همین منطقه اتفاق میافتد. کاربران ارهای که دائما عملیات برش انجام میدهند با خرابی تیغه از این محل رو به رو هستند. در ادامه به دنبال پریدگی یا هر نوع آسیب دیگری روی ریلهای تیغه باشید.
تصویر 1 |
به سطح صافی که در پشت اسپراکت وجود دارد توجه کنید. دماغه تیغه در تصویر هنوز هم قابل استفاده است، اما آسیب دیده به نظر میرسد. |
تصویر2 |
به سطحی که که در پشت سوراخ روغن است توجه کنید. همچنین میتوانید لبههای سیمی که در همان سطح وجود دارد ببینید. |
اگر نوک تیغه به نظر سالم است، ریلهای تیغه را به خصوص در قسمت پایه تیغه بازرسی نمایید. تیغه آسیب دیده دنبالهای[3] باریک خواهد داشت. اگر به نظر میرسد که دنباله باریک است برای تشخیص شدت آسیبدیدگی، تیغه را با یک تیغه نو مقایسه نمایید. تیغه کهنه را روی تیغه نو قرار دهید تا بتوانید میزان آسیبدیدگی تیغه را تشخیص دهید.
سپس به عمق شیار توجه کنید. در تیغه با پایه[4] آسیبدیده، ارتفاع ریلها کم میشود. در مواردی که تیغه به شدت آسیب دیده است، شیار خیلی کم عمق شده و محلهایی که لینکهای محرک زنجیر در کف شیار ساییده میشوند قابل مشاهده است. هر کدام از آسیبهای اشاره شده را در حین بازرسی تیغه مشاهده کردید، لازم است که تیغه را تعویض نمایید.
پس از بازرسی ظاهر تیغه، خرابی داخل شیار تیغه را بررسی کنید. بازرسی خرابی داخل شیار مشکل است اما روش سادهای برای تعیین میزان خرابی وجود دارد: زمانی که زنجیر روی تیغه نصب است، یک سطح راست و صاف را در مقابل تیغه و دندانه برش زنجیر قرار دهید (مطابق تصویر 3). اگر داخل شیار تیغه سالم باشد، یک فاصله مناسب بین تیغه و سطح صاف به وجود میآید. اما اگر شیار آسیب دیده باشد، زنجیر در شیار تکیه میزند و اگر میزان خرابی زیاد باشد بدنه تیغه نیز به سطح صاف میچسبد. اگر شیار تیغه ساطوری دچار چنین خرابی شده باشد لازم است تیغه را تعویض نمایید.
تصویر 3 شیار تیغه سالم سبب ایجاد یک فاصله معین بین تیغه و سطح صاف میشود. در حالی که شیار تیغه معیوب سبب تکیه زدن تیغه به سطح صاف میشود. با این روش به راحتی میتوانید تیغه معیوب را تشخیص دهید. |
اگر از یک تیغه نو برش مقطعی بگیرید، مشاهده میکنید که شیار به شکل"U" است و هر دو دیواره شیار یا همان ریلها با هم موازی هستند. پس از استفاده از اره زنجیری، لینکهای محرک زنجیر داخل این شیار ساییده میشوند که منجر به فرسوده شدن تیغه خواهد شد. همیشه قسمت نوک تیغه سریعتر فرسوده میشود و شکل مقطع شیار به صورت "V" در میآید.
تصویر 4
معمولا نوک ریلهای تیغه در سطح یکسانی هستند، البته همیشه این طور نیست. در برخی برشها، مانند برش بایاس روی یکی از ریلها فشار بیشتری وارد میشود، این موضوع به مرور زمان میتواند سبب خرابی سریعتر یکی از ریلها میشود. زمانی که این اتفاق میافتد، زنجیر در جای صحیح خود روی تیغه قرار نمیگیرد. راه حل این خرابی آن است که نوک ریلهای تیغه را سوهان کاری نمایید تا ارتفاع ریلها یکسان شود و با دیواره تیغه زاویه 90 درجه بسازد.
از آنجا که سوهان کاری ریلهای تیغه، بار دیگر ریلها را عمودی میکند، نشانه آن خواهد بود که تیغه به پایان عمر کاری خود نزدیک شده است.
در طول بازرسی تیغه، ممکن است با لبهی ریل کج شده مواجه شوید، مراقب باشید چون این لبهها میتوانند تیز باشند. اگر سوهان مناسبی در اختیار دارید از آن برای برداشتن این لبه استفاده کنید. این تغییر شکل در لبه ریل تیغه میتوانند سبب کشش در زمان برش شود. دلیل دیگر آن که باید این لبه را سوهان کاری نمایید آن است که این لبه قدرت برادهبرداری زنجیر را تضعیف میکند. لبههای کج شده تیغه سرانجام خواهند شکست، بنابراین سوهان کاری آنها از شکستن لبه تیغه پیشگیری میکند.
تصویر 5 لبههای کج و تیز روی تیغه باید به وسیلهی سوهان برداشته شوند. |
هر بار که تیغه را از جهت آسیبدیدگی بازرسی میکنید، فرصتی را نیز برای تمیز کردن برادههای چوب از داخل شیار و ریلهای تیغه و سوراخ روغن صرف کنید. این کار را میتوانید با هر وسیلهای که مناسب بیرون آوردن برادهها باشد انجام دهید. تمیز بودن ریلها و شیار تیغه از جهت اجرای روغنکاری خوب در زمان کار اهمیت ویژهای دارد.
بسیاری از کاربران اره زنجیری کشش زنجیر را به درستی تنظیم نمیکنند. اغلب فکر میکنند زمانی که زنجیر شل نیست پس کشش زنجیر درست تنظیم شده است. البته تا حدودی این تصور صحیح است. اگر کف شیار تیغه در قسمت نوک و پایه به سرعت آسیب میبیند، این نشانهی شل بودن زیاد زنجیر است.
اگر کشش کافی برای زنجیر تنظیم نشده باشد، زنجیر در جای خود میماند و با گردش اسپراکت دور نمیگیرد. و اگر زنجیر را خیلی سفت کنید زنجیر، تیغه و موتور اره آسیب خواهند دید.
اگر پایه تیغهای که استفاده میکنید به طور قابل توجهی آسیب دیده است، زنجیر تمایل زیادی دارد تا از ریل تیغه خارج شود. اگر تیغه آسیب دیده را با یک تیغه نو مقایسه کنید، مشاهده میکنید که پایه تیغه آسیب دیده خیلی باریک شده است. از بین رفتن ارتفاع ریل تیغه در قسمت پایهی تیغه، سبب میشود فاصلهای که زنجیر در زمان گردش به دور اسپراکت، بیرون از شیار تیغه میپیماید، بیشتر شود. افزایش این فاصله سبب آسانتر خارج شدن زنجیر از ریل تیغه میشود.
واضح است که راه حل تعویض تیغه کهنه است، اما اگر هنوز هم تیغه قابل استفاده است میتوانید از زنجیر کوتاهتری استفاده نمایید. در واقع با این کار فاصلهی ذکر شده را کاهش دادهاید و زنجیر در فاصله نزدیکتر به اسپراکت گردش میکند.
راه ساده افزایش عمر ریل تیغه، گرداندن تیغه ساطوری است. هر موقع که زنجیر را عوض میکنید یا نیاز به باز کردن قطعات قسمت تیغه و زنجیر بود، از فرصت استفاده کرده و تیغه را معکوس ببندید. توجهی به برعکس شدن آرم و مارک تیغه نداشته باشید. همیشه ریلهای تیغه در پایین سریعتر آسیب میبینند زیرا فشار برش همیشه به همان قسمت وارد میشود. بنابراین گرداندن تیغه سبب میشود تا هر دو طرف تیغه به طور یکنواختتری کهنه شود. توجه داشته باشید که همیشه تایرهای خودروهایتان را نیز به همین دلیل جا به جا میکنید.
اپراتورهای با تجربه اره زنجیری هیچ وقت تیغهشان کج نمیشود اما هر کاربر حرفهای نیز ممکن است گاهی تیغه اره را در جای نامناسبی بگذارد که سبب کج شدن تیغه شود. به هر حال این اتفاق اجتناب ناپذیر است. بنابراین زمانی که احساس کردید تیغه چنین آسیبی دیده است کار را متوقف کنید و تیغه را بازرسی کنید. گاهی اوقات تشخیص کج شدگی آسان است، و گاهی لازم است تیغه را باز کنید و به دقت آن را بررس نمایید.
تیغه را باز کنید و آن تمیز نمایید. اگر همه سطح تیغه خوب به نظر میرسد، تیغه را مانند تفنگی که میخواهید با آن هدفی را نشانه بگیرید در دست گرفته و از داخل شیار تیغه و از میان ریلها نگاه کنید. اگر تیغه کج شده باشد به این روش قابل تشخیص خواهد بود و کج شدگی را در بدنه تیغه مشاهده میکنید.
تصویر 6 تیغه را به روش نشان داده شده در دست بگیرید و از شیار تیغه نگاه کنید، نگاه کنید بدنه تیغه کج نشده باشد. از این زاویه دید به آسانی میتوانید راست یا کج بودن تیغه را مشاهده کنید. |
اگر تیغه را روی سطحی صاف قرار دادید و مشاهده نمودید که یک طرف تیغه بالاتر از سمت دیگر است تیغه تاب برداشته است. صاف کردن تیغه در این شرایط بسیار مشکل است و باید آن را تعویض نمایید.
اگر تیغه کج شده بود، به دقت ریلهای تیغه را در محل کج شدگی بازرسی نمایید. اگر کج شدگی زیاد باشد احتمالا ریلها در همان محل شکسته باشند، در این صورت تلاش برای صاف کردن تیغه بیهوده است و باید تعویض شود. اگر ریلها نشکسته بودند، سعی کنید تیغه را صاف کنید.